Gastronomia molekularna to zastosowanie wiedzy naukowej do przygotowania i prezentacji żywności. Jej celem jest wykorzystanie technik biologii molekularnej, chemii i biofizyki do tworzenia innowacyjnych dań kulinarnych.
Ogólnie rzecz biorąc, kuchnia molekularna jest bezpieczna do spożycia, o ile szef kuchni używa tylko zatwierdzonych dodatków do żywności i dokładnie przestrzega przepisów. Należy również zauważyć, że dania kuchni molekularnej są zwykle przygotowywane z niewielkich ilości składników, a stosowane dodatki chemiczne, takie jak emulgatory lub hydrokoloidy, występują tylko w śladowych ilościach.
Jednym z najpopularniejszych zastosowań kuchni molekularnej jest technika znana jako sferyfikacja. Jest to proces, w którym ciecze są łączone z alginianem sodu, ekstraktem z alg brunatnych, w celu utworzenia małych kulek przypominających kawior. Jest to bardzo skuteczna metoda nadawania potrawom dodatkowego efektu wizualnego i tekstury.
Inną techniką często stosowaną w kuchni molekularnej jest żelifikacja. Wiąże się to z użyciem środków żelujących, takich jak agar agar i karagen, które pozwalają kucharzom zamienić składniki, które normalnie są płynne, w bardziej stały format, taki jak makaron. Jest to bardzo skuteczny sposób na dodanie zabawnego akcentu do potrawy, który został udoskonalony przez szefów kuchni, takich jak Ferran Adria i Heston Blumenthal.
Inne interesujące eksperymenty kuchni molekularnej obejmują dekonstrukcję tradycyjnych potraw. Pozwala to szefom kuchni zachować harmonię każdego składnika bez utraty integralności potrawy jako całości. Ten rodzaj gotowania jest często określany jako „kuchnia dekonstrukcji”, która została po raz pierwszy wprowadzona przez Ferrana Adrię.
Gotuje 